Oddział Chirurgii Ogólnej

Kliniczny Oddział Chirurgii Ogólnej i Kolorektalnej
Telefon sekretariatu : (22) 56 90 222
Dni i godziny, w których udziela się informacji o pacjentach : poniedziałek - piątek: 9:00 – 13:00, soboty, niedziele i święta: lekarz dyżurny

SZPITAL BIELAŃSKI Im. ks. J.Popiełuszki
Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej
01 – 809 Warszawa, ul. Cegłowska 80

Strona
główna

Dla lekarzy
rodzinnych

Centrum
Pacjenta

Rak Jelita
Polska

O oddziale
Chirurgii Ogólnej

Szpital
Bielański

Ordynator
Prof. dr hab n. med. Marek Szczepkowski


Chirurgia jelita grubego, Chirurgia laparoskopowa, Chirurgia endokrynologiczna. Opieka nad chorymi ze stomią w okresie przed-, około- i pooperacyjnym, Operacje przepuklin okołostomijnych, Odtworzenia ciągłości przewodu pokarmowego po operacji Hartmanna, System komputerowy opieki ambulatoryjnej nad chorymi proktologicznymi. Prowadzenie największej w piśmiennictwie światowym bazy danych chorych z diversion colitis, Leczenie chirurgiczne miejscowych powikłań stomii jelitowych, Leczeni chorób odbytnicy w technice mikrochirurgicznej (TGM).

Centrum Pacjenta

Po operacji

Broszura


		Monitorowanie chorych po operacji z powodu raka jelita grubego Prof. Dr hab. n.med Marek Szczepkowski Pobierz broszurę z zaleceniami dla pacjenta - broszura-pacjenta.pdf. BADANIA KONTROLNE Właściwie prowadzone badania kontrolne mogą poprawić przeżycia całkowite nawet o 10% !!! – jest to najistotniejszy argument za prowadzeniem dobrego follow-up’u. Cel badań kontrolnych Podstawowym celem badań kontrolnych u pacjentów po operacjach z powodu raka jelita grubego jest poprawa wyników leczenia (mierzona odsetkiem przeżyć pięcioletnich) poprzez: ocenę późnych powikłań pooperacyjnych wykrycie nawrotu choroby w stadium potencjalnie resekcyjnym identyfikację metachronicznych nowotworów w stadium przedinwazyjnym wczesne wykrycie nawrotu celem wykonania operacjii resekcyjnej lub paliatywnej aspekt psychologiczny zapewnienie odpowiedniej jakości leczenia identyfikację metachronicznych nowotworów w stadium przedinwazyjnym Jaki odsetek pacjentów poddany jest monitorowaniu pooperacyjnemu? Praktyka – pacjent po operacji kierowany jest do poradni chirurgicznej celem opieki nad raną. Pacjenci kierowani są do ośrodków onkologicznych i znikają z obserwacji. Regularne badania kontrolne wykonywane są u 20-30% pacjentów ( szacunkowo ). Kto ma prowadzić badania kontrolne: Ośrodek operujący Ośrodek onkologiczny Ośrodek referencyjny Kto ma prowadzić badania kontrolne: Chirurg Pielęgniarka Przeszkolona pielęgniarka może prowadzić badania kontrolne według schematu ( badanie brzucha, krocza, badanie PR, rektoskopia, zlecanie badań z krwi - CEA ). Badania kontrolne – okręznica lub odbytnica Zaleca się wykonywanie takich samych badań kontrolnych. Jedyna różnicą jest zalecanie wykonywania sztywnej rektoskopii po operacjach nowotworów odbytnicy celem oceny zespolenia pod kątem wznowy miejscowej u pacjentów po niskiej przedniej resekcji. Wznowy po leczeniu raka odbytnicy W raku odbytnicy 80% wznów pojawia się w pierwszych 3 latach od operacji. Intensywne czy mniej intensywne badania kontrolne ? Trudno zdefiniować różnice między intensywnymi i mniej intensywnymi badaniami kontrolnymi. W protokołach z mniej intensywnym protokołem badań kontrolnych zaleca się zwykle badanie kliniczne co 3-6 miesięcy w pierwszych 2 latach, następnie co 6-12 miesięcy, CEA co 6-12 miesięcy, kolonoskopię wykonywana rzadziej niż co 12 miesięcy, brak lub rzadsze niż co 12 miesięcy wykonywanie badań obrazowych klatki piersiowej i brzucha. Zalety intensywnych badań kontrolnych zostały wykazana w badaniach prospektywnych i metaanalizach tych badań: Obserwuje się istotną statystycznie poprawę pięcioletnich przeżyć u pacjentów poddanych Intensywnym badaniom po leczących operacjach jelita grubego Znamiennie częstsza jest możliwość chirurgicznej interwencji w przypadku wznowy u pacjentów poddanych intensywnym badaniom pooperacyjnym Badania kontrolne bardziej czy mniej intensywne? Podobne przeżycia całkowite w obu grupach: HR= 0,87 (95%CI 0,42-1,54; p=0,62) Wyższe przeżycia całkowite w przypadku badań intensywnych w raku odbytnicy: HR=0,09 (95%CI 0,01-0,81; p=0,03) Wyższe przeżycia całkowite w przypadku badań intensywnych u pacjentów w II stopniu zaawansowania raka okrężnicy: HR 0,34 (95%CI 0,12-0,98; p=0,045) Metaanaliza randozmizowanych badań kontrlolnych, u których wykonano leczniczą resekcję raka jelita grubego 2923 chorych WYNIKI: Śmiertelność zależna od nowotworu – PODOBNE Wykrycie przerzutów (miejscowych/odległych) - PODOBNE Intensywne badania kontrolne: Zmniejszają całkowitą śmiertelność: 21,8% vs 25,5%; p=0,01 Regularne badanie CEA i kolonoskopia – mają wpływ na całkowitą śmiertelność: p=0,0002; p=0,04 Częstsze wykrycie bezobjawowych wznów: 18,8% vs 6,3%; p < 0,00001 Większa szansa leczniczej re-resekcji: 24,3% vs 9,9%; p=0,0001 Badanie poziomu CEA Przed operacją i co 3-6 miesięcy do 2 roku i co 6 miesięcy przez następne 5 lat. Monitorowanie poziomu CEA po operacji zaleca się jedynie u pacjentów, którzy mogą być potencjalnymi kandydatami do ponownej chirurgicznej interwencji lub chemioterapii. Nie ma wystarczających danych aby zalecać monitorowanie innych markerów ( w tym CA19-9, p53, ras, TS, DPD, TP, MSI/hMSH2, hMLH1, 18q-/DCC). U pacjentów bez objawów wznowy procesu nowotworowego, wzrost poziomu CEA występuje u 60% pacjentów, podczas gdy nieprawidłowości w badaniu klinicznym stwierdza się u 20,7% a nieprawidłowości w kolonoskopii u 18,9% chorych. Wzrost poziomu CEA występuje u 77% pacjentów z przerzutami do wątroby i u 53% z wznową miejscową raka. Kolonoskopia 3-6 miesięcy po operacji, jeśli nie było pełnej oceny jelita przed operacją ( guz nie przepuszczał kolonoskopu) - ocena ewentualnych zmian synchronicznych. Po roku od operacji. Następna po 3 latach od operacji a następnie co 5 lat ( chyba, że kolonoskopia ujawni obecność: polipa kosmkowego, polipa o śr>1cm, lub polipa z dużą dysplazją). Częstsze kolonoskopie powinno się rozważyć u pacjentów z rakiem wykrytym przed 50rż. Głównym celem wykrycie zmian metachronicznych, nie udowodniono wpływu na przeżycie poprzez wczesne wykrycie wznowy miejscowej po leczeniu. Tomografia komputerowa, klatki piersiowej, brzucha i miednicy Zalecana corocznie w pierwszych 3 latach po operacji u pacjentów leczonych z powodu nowotworu w II i III stadium zaawansowania to znaczy pacjentów z dużym ryzykiem wznowy. Celem wykrycie potencjalnie resekcyjnych przerzutów ( płuca wątroba ). Nie zaleca się u pacjentów, którzy nie są kandydatami do ewentualnych resekcji przerzutów z płuc i wątroby. Badanie PR i rektoskopia Ocena potencjalnej wznowy miejscowej w zespoleniu. Pobranie wycinków w sytuacjach wątpliwych. Co 6 miesięcy przez 5 lat. PET Nie jest zalecany, ani jako element diagnostyki przedoperacyjnej, ani jako rutynowe badanie w ocenie pooperacyjnej. Nie zaleca się wykonywania PET jako badania wykrywającego przerzuty. Schemat badań kontrolnych Działania wpływające na poprawę przeżycia całkowitego zapobieganie potencjalnie groźnym infekcjom ( szczepienia przeciwko grypie i pneumokokom ) regularne kontrole dentystyczne badania mające na celu wykrycie potencjalnie wyleczalnych nowotworów w innych lokalizacjach ( pierś, szyjka macicy, prostata) zalecenia stałej opieki internistycznej i leczenia ewentualnych chorób współistniejących, uwzględniając stan psychiczny pacjenta po operacji raka. Rozpoznawanie i leczenie powikłań związanych z leczeniem chirurgicznym i terapią adiuwantową Takich jak: uporczywe biegunki nietrzymanie stolca neuropatia ( jako powikłanie leczenia oxaliplatyną ) zaburzenia urologiczne zaburzenia seksualne I włączenia ewentualnego leczenia tych powikłań Dieta i styl życia BMI >35 zwiększa ryzyko nawrotu raka i śmierci. Dieta zawierająca dużo, warzyw, owoców, błonnika, ryb, z ograniczeniem cukrów prostych i czerwonego mięsa ma wpływ na poprawę przeżycia. Aktywny tryb życia zwiększa szansę na przeżycie wolne od choroby. Potwierdzenie skuteczności badań kontrolnych? Badanie GILDA (Gruppo Italiano di Lavoro per la Diagnosi Anticipata—GILDA). – celem porównanie wpływu intensywnych i mniej intensywnych badań na losy chorych leczonych z powodu raka jelita grubego – rozpoczęcie randomizacji w 1998r, do 2004 zrandomizowano 985 pacjentów z 41 ośrodków Badanie FACS (http://www.facs.soton.ac.uk ) - celem opracowanie optymalnego schematu badań kontrolnych. Głównym punktem końcowym – odsetek nawrotów leczonych chirurgicznie, dodatkowo ocena całkowitych przeżyć, jakość życia pacjentów i ocena kosztochłonności takich badań. Docelowo ma być zrandomizowanych 4890 pacjentów COLOFOL( www.colofol.com ) porównanie intensywnej i mniej intensywnej formy badań kontrolnych na losy pacjentów po operacji raka jelita grubego ( badanie ośrodków z Danii, Szwecji , Polski, Irlandii i Urugwaju ) w 2011 r zakończono rekrutację po włączeniu przeszło 2,5tys pacjentów Jak długo prowadzić badania kontrolne? Wzrastające wykorzystanie terapii neoadiuwantowej i adiuwantowej może spowodować wydłużenie czasu do pojawienia się nawrotów co w konsekwencji będzie wymagało wydłużenia czasu obserwacji ponad zwyczajowe 5 lat. Dłuższy czas obserwacji mógłby również pomóc zidentyfikować nieznane dotychczas odległe powikłania terapii adiuwantowej.		Ustępujący Prezes Polskiego Klubu Koloproktologii

Historia Szpitala Bielańskiego

Oficjalne otwarcie Szpitala Bielańskiego nastąpiło 19 grudnia 1960 roku. Budowa placówki trwała długo - ponad 10 lat od chwili, gdy dr Aleksander Pacho (pierwszy po wojnie Kierownik Stołecznego Wydziału Zdrowia) wybrał i zatwierdził jej lokalizację. Pierwszym dyrektorem naczelnym placówki, został doc. dr med. Andrzej Trojanowski. Kubatura szpitala, który zbudowany jest w jednej bryle w kształcie litery H, wynosi ok. 160 000 m3.

Północne ramię budynku od ulicy Marymonckiej zajęły oddziały internistyczne, urologiczny, chirurgii dziecięcej, obserwacyjny i neurologiczny, pracownia rentgenodiagnostyczna, poradnia stomatologiczna i pracownia protetyczna. W łączniku mieściła się administracja, laboratorium, zakład fizykoterapii i rehabilitacji, punkt krwiodawstwa, pracownia serologiczna, blok operacyjny, sterylizacja, kuchnia i sala wykładowa.

W południowym ramieniu znajdowały się oddziały chirurgii ogólnej, urazowej, laryngologii, okulistyki, położnictwa i ginekologii oraz noworodków. Ogólna Izba Przyjęć usytuowana była na parterze w szczycie północnego skrzydła, a ginekologiczno - położnicza - w szczycie skrzydła południowego.

Od końca 1960 roku zaczęła działać Przychodnia Przyszpitalna, jako integralna część placówki. Piękny teren od strony zachodniej budynku - z sosnami, basenem, ławkami, stwarzał pacjentom i ich rodzinom możliwość korzystania ze spacerów i odpoczynku. Placówka pełniła rolę szpitala rejonowego dla 160 000 mieszkańców Bielan, Żoliborza oraz Łomianek i Izabelina, zabezpieczając fachową, pełnoprofilową pomoc medyczną. Szpital stanowił także bazę dla Studium Doskonalenia Lekarzy Akademii Medycznej w Warszawie. Większość oddziałów była klinikami, które łącznie z Zakładem Anatomii Patologicznej oraz Zakładem Diagnostyki Laboratoryjnej prowadziły działalność dydaktyczno - naukową.. Szpital wielokrotnie wizytowany był przez liczne delegacje rządowe, resortowe i grupy lekarzy z Afryki, Azji, obu Ameryk oraz Europy.

W 1982 r. przeniesiono oddział okulistyczny do Szpitala Praskiego, a na jego miejscu powstał oddział diagnostyki endokrynologicznej. Na początku lat osiemdziesiątych dobudowano do południowego ramienia 3 piętrowy budynek, pawilon H, dla Przychodni Przyszpitalnej, Zakładu Rentgenodiagnostyki, Stołecznej Przychodni Endokrynologicznej i szpitalnej administracji. W dniu 14 grudnia 1999 r. Szpitalowi Bielańskiemu nadano imię Księdza Jerzego Popiełuszki. Przy wejściu głównym wmurowana została tablica pamiątkowa z popiersiem Patrona i cytatem "niech [...] lecząc ciało nie zapominają o duszy ludzkiej, która jest cząstką samego Boga".

Obecnie, Szpital Bielański liczy obecnie 712 łóżek ( w tym 35 noworodkowych). Zatrudnia ok. 1500 pracowników; w tym ok. 1300 osób personelu medycznego, z czego 81 osób to nauczyciele akademiccy. Przez 46 lat, do placówki przyjęto ponad 600 000 chorych. W okresie ostatnich 10 lat w Przychodni Przyszpitalnej leczono ponad 1,5 miliona pacjentów.